Κείμενο για τις φοιτιτικές εκλογές στις 13 Μάη

Η μέρα πλησιάζει …

τα πάρτυ, εκδρομές, γλέντια αυξάνονται. Και γαμώ…
Προεκλογική προπαγάνδα για τις εκλογές, πρόγευση του τι θα ακολουθήσει μετά από αυτές . Πρόγευση του κώλου, ουσιαστικές κινήσεις ποτέ. Αυτός είναι ο ρόλος τους, αποσυνειδητοποίηση του κόσμου, ένα πανηγύρι μόνο και μόνο για να μαζευτούν τα πρόβατα γύρω από τον τσοπάνη.

Και η μέρα ήρθε…

και το «χρέος» μας καλεί να αναθέσουμε την επίλυση των προβλημάτων μας, της ζωής μας, της καθημερινότητάς μας στους “ειδικούς”. Τους λίγο πολύ γνωστούς μας φοιτητοπατέρες , εργατοπατέρες και λοιπές λέρες. Σπουδαία μέρα αυτή απαλλαγής από τις ευθύνες μας, απαλλαγής από τη ζωή μας.

Και η γιορτή τελείωσε!

Αυτό ήταν, καθησυχαστήκαμε τώρα, όλα ωραία, το «χρέος» μας το κάναμε και όλα καλά. Πίσω στη καθημερινότητα μας και στα πάρτυ, τις εκδρομές, τα διάφορα τουρνουά, τα γλέντια . Μέχρι τον επόμενο χρονο ...

Απολογισμός;

Ουσιαστική δράση καμία, αποξένωση από τη ζωή μας στον μέγιστο βαθμό.

ΤΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗΣ

Από το σχολείο κιόλας ακούμε τα ίδια και τα ίδια. Πρέπει να ψηφίσουμε κάποιον αντιπρόσωπο, κάποιον ικανό να χειριστεί τα προβλήματα μας, κάποιον που “τα ξέρει καλύτερα”. Η ενηλικίωση του καθενός μας του δίνει και το ιερό δικαίωμα της ψήφου. Πλέον είναι ικανός να αποφασίζει για την μοίρα του ρίχνοντας τη ψήφο του. Στον φοιτητικό σύλλογο ή το εργατικό σωματείο, χώρους κινηματικής δράσης και αγώνων πάλι τα ίδια. Η ψήφος είναι αυτή που αναθέτει τη διαχείριση και “λύση” των προβλημάτων μας. Σε όλη μας τη ζωή το μικρόβιο της αντιπροσώπευσης και της δήθεν δημοκρατίας προσπαθεί να μπει στα κεφάλια μας ώστε να γίνουμε “χρήσιμα μέλη της κοινωνίας που ενδιαφέρονται για τα κοινά”.
Πρέπει να απαλλαγούμε από τη σύφιλη της αντιπροσώπευσης. Είναι δυνατό να δεχόμαστε γλοιώδη πολιτικά παιχνίδια, σκοπιμότητες, ρουσφέτια στις πλάτες μας; Δεν έχουμε ανάγκη κανένα επαγγελματία της πολιτικής, καμία πρωτοπορία, κανένα φωτισμένο συνδικαλιστή. Μπορούμε να οργανωθούμε, να διεκδικήσουμε και να πολεμήσουμε σύμφωνα με τις ανάγκες μας αντιεραρχικά χωρίς να δίνουμε λόγο σε κανένα.
Μόνο όργανο αποφάσεων η Γενική Συνέλευση μακριά από λαμόγια, κομματόσκυλα, καριερίστες συνδικαλιστές που ο μοναδικός τους στόχος είναι πώς θα περάσουν στον κόσμο την πολιτική τους γραμμή.
Βέβαια δεν έχουμε αυταπάτες ,η Γ.Σ. στη σημερινή της μορφή είναι σε μεγάλο βαθμό εκφυλισμένη. Και αυτό γιατί υποβιβάζεται εσκεμμένα από τις μεγάλες παρατάξεις που έχουν έδρες στο Δ.Σ. ώστε να γίνεται πιο έντονος ο ηγετικός και καθοδηγητικός τους ρόλος. Δεν είναι άλλωστε λίγες οι φορές που παρατάξεις σαμποτάρουν τη γενική συνέλευση σε περιόδους κινηματικών και συγκρουσιακών διαδικασιών. Ο ρόλος τους φτάνει στο σημείο να είναι κατασταλτικός, διασπαστικός και χυδαίος. Αυτές οι πρακτικές είναι αναγκαίο να θαφτούν κάτω από τα συντρίμμια του σάπιου συστήματος.




ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ/ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ




ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΑΣ